Aleksandra Watanuki "Japoński codziennik" Tom 2 i 3

Autor: Aleksandra Watanuki

Tytuł: Japoński codziennik tom 2 i 3

Rok Wydania: Tom 2 - 2011 Tom 3 - 2012

Wydawnictwo: Waneko

Kategoria: pamiętnik / turystyka / album

Ilość stron: Tom 2- 250 tom 3 - 190

Ocena: 8/10

Jakiś czas temu, kupiłam dwie książki Aleksandry Watanuki. Pokazałam je Wam w lipcowym Unboxingu. Nim otworzyłam i wciągnęłam się w dość interesującą treść, zastanawiałam się, czym tak naprawdę są te książki. Czego mogę od nich oczekiwać. Na pewno nie są przewodnikami turystycznymi czy historią obyczajową. Teraz, po lekturze dwóch tomów, dalej nie jestem pewna czym tak naprawdę są.  Co nie zmienia faktu, że to genialna pozycja dla każdego maniaka Japońskiej kultury.

Aleksandra Watanuki, to Polska autorka "Japońskich codzienników" opowiadających o wszystkim i o niczym. Poruszane są tutaj wszelakie tematy, takie jak na przykład: segregacja śmieci w japońskich domach, płatność telefonem (już w 2008 roku!) czy też prowadzenie domu przez kobiety a ich praca zawodowa. Każdy rozdział jest kompletnie o czymś innym. Nie ma czasu na nudę. Autorka opisuje nam, z własnego doświadczenia, różnice kulturowe i obyczajowe pomiędzy Polską a Japonią. Często, są to zabawne fakty, o których mało kto wie albo nie pamięta.

Czytając "Japoński codziennik" miałam wrażenie, że czasami czytam bloga..czasami rozmawiam z przyjaciółką przy kawie, która właśnie wróciła z Kraju Kwitnącej Wiśni..a czasami naukowy magazyn podróżniczy. Całkowity miszmasz! Jednak urzekło mnie to. Dowiedziałam się o Japonii i Japończykach, więcej niż z klasycznie naukowej książki. Dodatkowo, autorka opowiada nam to, co sama przeżyła. Za pomocą czego, leżąc wieczorem z książką na kolanach, miałam wrażenie, że sama tam jestem i czuję zapach, smak i lekki gwar tłumu na ulicach i w restauracjach.

Prócz samych opisów sytuacji, zdarzeń czy wspaniałych miejsc turystycznych, możemy lekko uśmiechnąć się do zabawnych dialogów, prowadzonych przez autorkę i jej znajomych, czy zachwycić się malowniczymi zdjęciami. To co mnie urzekło, to fakt, że część zdjęć jest czarno-białych a część kolorowych. Uświadomiłam sobie w czasie czytania, że połowa czasu spędzonego z książką, to podziwianie zdjęć. Nie ma w tym nic złego, bo i kto nie lubi oglądać przepięknych zdjęć czy to z wakacji, czy rodzinnych z przed lat.

Książki mogę polecić każdej osobie, która chce się otworzyć na świat. Nie ma tam nic gorszącego, kontrowersyjnego czy też obraźliwego. Są za to zabawne teksty, interesujące ciekawostki i intrygujące tematy, które porusza Aleksandra Watanuki. Lekkie pióro, przepiękne zdjęcia i świetne podejście do czytelnika. To wszystko znajdziecie w powyższych książkach. Zapraszam zatem wszystkich do lektury !